qiroat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qi-ro-at

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — oʻqish, baland ovoz

bilan oʻqish] Islom anʼanalarida Qurʼon oyatlarini tajvid qoidalariga rioya qil-gan holda, oʻziga xos ohangda oʻqish. Xoʻp, taqsir, hozircha diniy darsdan berib tura-siz, bolalarga kurondan kiroat oʻrgatasiz, keyin yana koʻramiz. H. Nuʼmon va A. Sho-rahmedov, Ota. Gulniyoz ohista odimlab borib, makbaraning yonginasida tiz choʻkdi, ki-roat bilan tilovat qildi. S. Karomatov, Soʻnggi barxan. ◆ Sohibqori qiroat bilan: -Bismillohu rahmonu rahim.. — dedi-da, izvoshga oyoq qoʻydi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Qiroat qilmoq 1) Qurʼon yoki Qurʼon suralaridan birini oʻqimoq, tilovat qil-moq; 2) ohang bilan oʻqimoq yoki soʻzlamoq. ◆ Loʻppi yuzli, chiroyli yigit konvertni ochib, xatni chiroq shuʼlasiga tutdi, shiraligina ovozi bilan qiroat qilib oʻqiy boshladi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Antonimlari

ҚИРОАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qiroat
чтение нараспев; ◆ qiroat bilan oʻqimoq читать нараспев.