qiyalama
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qi-ya-la-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Bir tomoni baland, bir tomoni past; qiya, nishab. ◆ Qiyalama yoʻl. Qiyalama adir. n ◆ Baʼzilar choʻchib ketib, qiyalama yerdan ogʻib tushay dedi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .
2 Burchakma-burchak yoki qiyalab yoʻnal-gan; ogʻma, yotiq. ◆ Quyoshning qiyalama nuri. Qiyalama yomgʻir.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИЯЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.