qiyos
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-yos
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — solishtirish, oʻxsha-
tish; andoza, oʻlchov] 1 Oʻzaro chogʻishtirish, solishtirish, taqqoslash; muqoyasa, taqqos. ◆ Tarjima sifatini aniqlashning asosiy vo-sitasi qiyosdir. Gʻ. Salomov, „Tarjima na-zariyasiga kirish“ . ◆ U notiqlik sanʼatini erinmay oʻrganishi, oddiy qiyoslardan katta xulosalar chiqarish koʻnikmasini hosil qilmo-gʻi lozim. Gazetadan .
2 Oʻxshash, teng, misl. ◆ Onamiz koʻkragin yoʻq-dir qiyosi, Shundan oqib chiqar mehr daryosi. Yo. Mirzo . ◆ Yurtim, senga sheʼr bitdim bu kun, Qiyosingni topmadim aslo. A. Oripov, „Ruhim“ .
- Oʻzingdan (oʻzimdan) qiyos Bunga oʻzing (oʻzim) misol boʻlasan (boʻlaman), oʻzingga (menga) qarab xulosa qilaver, mazmunidagi ibora. ◆ Mana, oʻzimdan qiyos. Kechagina ham-mangga kulgi boʻlib yurgan bir soldat edim. Mana endi, xudoga shukur, jir bitib, odam boʻlib qoldik.. O. Yoqubov, „Izlayman“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЁС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qiyos
сравнение, сопоставление; аналогия; ◆ qiyos qilmoq, qiyos etmoq сравнивать, сопоставлять; проводить аналогию; ◆ oʻzingdan qiyos qil суди по себе.