qizgʻish
Qiyofa
qizgʻish I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qiz-gʻish
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]QIZGʻISH ' qizilga yaqin rangdagi1. Ufq q i z -gʻ i sh tusga kirib, tong yorishardi (Sharof Rashidov). Bu soʻz qadimgi turkiy tilda ' qizil tus ol-' maʼnosini
anglatgan qïz— feʼlidan (ДС, 450) —gʻu qoʻshimchasi bilan yasalgan sifatga (ДС, 450) eski oʻzbek tilida 'biroz' maʼnösini ifodalovchi —sh qoʻshimchasini qoʻ-shib hosil qilingan; keyinchalik u unlisi ï unlisiga almashgan, soʻngra ï unlilarining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (qïz— + gʻu = qïzgʻu) + sh = qïzgʻush > qïzgʻïsh > qizgʻish. _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Qizilga moyil, qizilga yaqin rangdagi; qizgʻimtir. ◆ Qizgʻish tosh. Qizgʻish yaproqlar. sht Ufq qizgʻish tusga kirib, tong yorishardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Kuz oʻrmonning yuvilgan, toza sargʻish-qizgʻish oltinini yolqinlatdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]qizgʻish II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qiz-gʻish
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. qizqush.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИЗҒИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.