qiziqchi
Jump to navigation
Jump to search
Mundarija
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qi-ziq-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qiziq harakatlari va soʻzlari bilan kishilarni kuldiruvchi odam. ◆ Dadasi juda qiziqchi kishi. E. Raimov, «Ajab qishloq» . ◆ Ilgari ovchilik qilgan bir qiziqchi yigit mudirlikni qabul qilgandi. S. Ahmad, «Muzey» .
2 Xalq sayillarida, yigʻilishlarida tomoshabinlarni kuldiradigan oʻyinlar koʻrsatuvchi artist; masxaraboz. ◆ Qiziqchilar oʻyini. Qiziqchilar kiyimi. Qiziqchi artist, yaya Qishloq bolalari bu masxaraboz, qiziq-chi bola — Kimsanning soʻziga qotib ku-lishdilar. S. Abdulla, «Hasan bilan Kimsan» . ◆ Utmishdagi sanʼatkorlar ichida qiziqchi-lar alohida oʻrin egallab kelganlar. T. Obi-dov, «Yusufjon qiziq» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЗИҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
qiziqchi