qiziqchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qi-ziq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Qiziq harakatlari va soʻzlari bilan kishilarni kuldiruvchi odam. ◆ Dadasi juda qiziqchi kishi. E. Raimov, „Ajab qishloq“ . ◆ Ilgari ovchilik qilgan bir qiziqchi yigit mudirlikni qabul qilgandi. S. Ahmad, „Muzey“ .
2. Xalq sayillarida, yigʻilishlarida tomoshabinlarni kuldiradigan oʻyinlar koʻrsatuvchi artist; masxaraboz. ◆ Qiziqchilar oʻyini. Qiziqchilar kiyimi. Qiziqchi artist, yaya Qishloq bolalari bu masxaraboz, qiziqchi bola — Kimsanning soʻziga qotib kulishdilar. S. Abdulla, „Hasan bilan Kimsan“ . ◆ Utmishdagi sanʼatkorlar ichida qiziqchilar alohida oʻrin egallab kelganlar. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .

Antonimlari

ҚИЗИҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qiziqchi

Tillar

• Arabcha: مهرج
• Hindicha: विदूषक (vidūṣaka)
• Malaycha: jester
• Tagalcha: lukayo

Ruscha _ru

qiziqchi
кызыкчи (скоморох, шут, клоун); ◆ qiziqchilar oʻyini клоунада; ◆ qiziqchi kiyimi клоунский костюм; ◆ qiziqchi artist комедийный актёр.