qoʻldosh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻl-dosh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Har ishda birga boʻluvchi, yordam qoʻlini choʻzuvchi; koʻmakdosh. ◆ Yaxshi bilan boʻlsang yoʻldosh, ogʻir ishingga u qoʻldosh Maqol . ■■ ◆ Bu yerda uning qoʻldoshlari — Onaxon, Hojiyaxon, Ruzvon xola singari koʻ-makchilari bor. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
2 Qoʻldosh (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎЛДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.