qoʻllab
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻl-lab
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoʻllamoq fl. rvdsh. ◆ Faoliya-ti davomida shu usulni qoʻllab, yaxshi nati-jalarga erishdi.
2 rvsh. (bir yoki ikki soʻzi bilan: bir qoʻllab, ikki qoʻllab) Qoʻlini ishga solib, qoʻli bilan. ◆ Maqsuda lampani koʻtarib, uyga kirdi-da, qoziqda iligʻliq turgan kamzuli-ning choʻntagidan buyuyugʻlik xatni olib, bir qoʻllab siltadi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Domla Niyoz yorligini tugatib, qogʻozni manglayi-ga koʻtardi va ikki qoʻllab Xudoyorga uzat-di. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
- Ikki (yoki qoʻsh) qoʻllab Mamnuniyat bilan, jon deb. ◆ Turdivoy xalfa.. shu joyni "ikki qoʻllab inom qilgani" toʻgʻrisida maʼ-lumot berdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎЛЛАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qoʻllab:
◆ ikki qoʻllab 1) обеими руками; 2) с готовностью, с удовольствием.