qoʻllab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻl-lab

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻllamoq fl. rvdsh. ◆ Faoliya-ti davomida shu usulni qoʻllab, yaxshi nati-jalarga erishdi.

2 rvsh. (bir yoki ikki soʻzi bilan: bir qoʻllab, ikki qoʻllab) Qoʻlini ishga solib, qoʻli bilan. ◆ Maqsuda lampani koʻtarib, uyga kirdi-da, qoziqda iligʻliq turgan kamzuli-ning choʻntagidan buyuyugʻlik xatni olib, bir qoʻllab siltadi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Domla Niyoz yorligini tugatib, qogʻozni manglayi-ga koʻtardi va ikki qoʻllab Xudoyorga uzat-di. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Ikki (yoki qoʻsh) qoʻllab Mamnuniyat bilan, jon deb. ◆ Turdivoy xalfa.. shu joyni "ikki qoʻllab inom qilgani" toʻgʻrisida maʼ-lumot berdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ҚЎЛЛАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻllab:
◆ ikki qoʻllab 1) обеими руками; 2) с готовностью, с удовольствием.