qoʻnoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-noq

Etimologiyasi

QOʻNOQ 'biror kishining uyida toʻxtagan yoʻlov — chi', ' mehmon¹ (eskirgan). Qori afandim, h oʻ n o g i-m i z Gulchehraxonimni zeriktirib hoʻymaylik (Na-zir Safarov). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli ' maʼlum bir sathdan joy ol ' maʼnosini anglatuvchi qon- feʼlidan -(u)q qoʻ-shimchasi bilan yasalgan (Devon, I, 365; DS, 456); keyin-chalik ikkinchi boʻgʻindagi u unlisi a unlisiga a.lmashgan (ССТТН, II, 94); oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga a.\-mashgan: qon- + uq = qonuq > qonaq > qonâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I Qoʻngʻirboshlar oilasiga mansub, doni tariqdan koʻra maydaroq, boshoq-li bir yillik oʻsimlik; gʻalla va yem-xa-shak ekini.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-noq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II 1 Biror joyga, biror kim-saning uyiga qoʻngan, tushgan yoʻlovchi, say-yoh; mehmon. ◆ Inson qoʻnoq boʻlar Oyga, Zuhra-ga. X. Rasul . Opa, siz palovga unnang. Toza, sen Eʼzozxonni bolalari bshshn olib kel, qoʻ-noq boʻlib ketsin. H. Gʻulom, Mashʼal.

2 Qushlar qoʻnadigan dor; qoʻndoq. ◆ Kun botgach, tovuqlar qoʻnoqqa chiqdi.

Antonimlari

ҚЎНОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Tillar

• Turkcha: konuk

Ruscha _ru

qoʻnoq I
просо; просо итальянское.

qoʻnoq II
1 гость (остановившийся где-л., у кого-л.); ◆ qoʻnoq boʻlmoq останавливаться, гостить;
2 см. qoʻndoq 3.