qoʻrgʻoncha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qoʻr-gʻon-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qoʻrgon 3 s. kichr. ◆ Yigitlar Maksimning qoʻl-oyogʻini bogʻlab, ikki yashik asbob-uskuna bshgan olib qochishdi. Ikki kun archazordagi qoʻrgʻonchada qamalib yotdi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Qishloqdagi paxsa devorli qoʻrgʻonchaoshr boy, badavlat odamlarniki boʻ-lib, guvaladan qurilgan pastak uylar kam-bagʻal-qashshoqlarning boshpanalari edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Kichik qishloq, qishloqcha. ◆ Buloq-boshidagi qoʻrgʻonchamiz hammasi boʻlib ellik besh xoʻjalik. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚЎРҒОНЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.