qoʻshish
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-shish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoʻshmoq I fl. har. n. ◆ Hosilga hosil qoʻshish. m ◆ Bu, oʻrtoqlar, fan bilan tajribani birga qoʻshish orqasida erishgan yutugʻimizdir. S. Anorboyev, «Oqsoy» . ◆ Teshaboy soyabon aravani qoʻshishga buyurdi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o.
2 mat. Ikki yoki undan ortiq sonning yigʻindisini topish amali; qoʻshuv. ◆ Kasrlar-ni qoʻshish va ayirish.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎШИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
qoʻshish
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: toplama