qoʻshish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-shish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻshmoq I fl. har. n. ◆ Hosilga hosil qoʻshish. m ◆ Bu, oʻrtoqlar, fan bilan tajribani birga qoʻshish orqasida erishgan yutugʻimizdir. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Teshaboy soyabon aravani qoʻshishga buyurdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 mat. Ikki yoki undan ortiq sonning yigʻindisini topish amali; qoʻshuv. ◆ Kasrlar-ni qoʻshish va ayirish.

Antonimlari

ҚЎШИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qoʻshish

Tillar

• Turkcha: toplama

Ruscha _ru

qoʻshish
1 и. д. от ◆  qoʻshmoq; hosilga hosil qoʻshish увеличение (накопление) урожая; ◆ ilm bilan tajribani birga qoʻshish соединение (сочетание) науки с практикой;
2 мат. сложение.