qoʻshish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-shish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻshmoq I fl. har. n. ◆ Hosilga hosil qoʻshish. m ◆ Bu, oʻrtoqlar, fan bilan tajribani birga qoʻshish orqasida erishgan yutugʻimizdir. S. Anorboyev, «Oqsoy» . ◆ Teshaboy soyabon aravani qoʻshishga buyurdi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o.

2 mat. Ikki yoki undan ortiq sonning yigʻindisini topish amali; qoʻshuv. ◆ Kasrlar-ni qoʻshish va ayirish.

Antonimlari

ҚЎШИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qoʻshish

Tillar

• Turkcha: toplama

Ruscha _ru

qoʻshish
1 и. д. от ◆  qoʻshmoq; hosilga hosil qoʻshish увеличение (накопление) урожая; ◆ ilm bilan tajribani birga qoʻshish соединение (сочетание) науки с практикой;
2 мат. сложение.