qoʻshmachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻsh-ma-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Begona ayol bilan begona kishi (erkak)ning uchrashuviga, qoʻshiluviga vositachilik qilib kun koʻradigan odam; dalla. ◆ Men hali kelib-kelib odamgarchilikni, diyonatni, nomusni tuproq bilan teng kalgan sizday razil, xotinfurush koʻshmachilar oldida shunday past tushdimmi! „Hamza“, Boy ila xizmatchi. г.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎШМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.