qoʻshoqlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qoʻ-shoq-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Bir-biriga birik-tirib, bir arqon bilan bogʻlamoq, qoʻshoq qilmoq (qoʻy, echki va sh.k. hayvonlar haqi-da). ◆ Omon belidan qoʻshoq arqonni yechdi. Qol-gan qoʻylarni qoʻshoqladik. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚЎШОҚЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.