qochiq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 kam qoʻll. ayn. qochoq. ◆ Haydar ota usta Moʻminning doʻkoniga chiqsa, bir begona kishi dam bosib oʻtiribdi, surishtir-sa, "ultarmalik qochiq", deyishadi. A. Qahhor, „Asror bobo“ .
2 Urishib qochgan, yengilgan (asosan par-randalar haqida). ◆ Bedananing hammasi qochiq chiqdi. Oybek, „Bolalik“ .
3 Bir-biridan qochgan, uzoqlashgan; orasi ochiq. ◆ Pol(ning) taxtalari ancha qo-chiq. tya [ZAGSmudirasi] Qattiq bosh chayqa-di, enlik, qochiq qoshlarini chimirdi. S. Anorboyev, „Mexr“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qochiq
1 = qochqin;
2 изгнание; ◆ qochiqda yurmoq жить в изгнании;
3 удалённый (друг от друга); разошедшийся; ◆ pol taxtalari ancha qochiq половицы сильно разошлись;
4 побитый, потерпевший поражение (напр. в состязании); ◆ qochiq bedana побитая в драке перелёлка; ◆ qochiq tuxum проигранное, разбившееся яйцо (при игре в яйца).