qochiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-chiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kam qoʻll. ayn. qochoq. ◆ Haydar ota usta Moʻminning doʻkoniga chiqsa, bir begona kishi dam bosib oʻtiribdi, surishtir-sa, "ultarmalik qochiq", deyishadi. A. Qahhor, „Asror bobo“ .

2 Urishib qochgan, yengilgan (asosan par-randalar haqida). ◆ Bedananing hammasi qochiq chiqdi. Oybek, „Bolalik“ .

3 Bir-biridan qochgan, uzoqlashgan; orasi ochiq. ◆ Pol(ning) taxtalari ancha qo-chiq. tya [ZAGSmudirasi] Qattiq bosh chayqa-di, enlik, qochiq qoshlarini chimirdi. S. Anorboyev, „Mexr“ .

Antonimlari

ҚОЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qochiq
1 = qochqin;
2 изгнание; ◆ qochiqda yurmoq жить в изгнании;
3 удалённый (друг от друга); разошедшийся; ◆ pol taxtalari ancha qochiq половицы сильно разошлись;
4 побитый, потерпевший поражение (напр. в состязании); ◆ qochiq bedana побитая в драке перелёлка; ◆ qochiq tuxum проигранное, разбившееся яйцо (при игре в яйца).