qoplama

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qop-la-ma

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Biror narsaning sirtiga, betiga, ustiga qoplangan, oʻralgan, sirilgan tashqi qatlam yoki gʻilof. ◆ Devorning marmar qoplamasi. Mebel qoplamasi. Yoʻlning asfalt koplamasi. Tish koplamalari. Qopla-ma materiallar. m ◆ Chumchuk tumshugʻi bilan simning qoplamasini ketma-ket choʻkib koʻr-du. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .

2 ayn. qoplam 1.

Qoplama koʻrpa Avra-astari ustidan yangi avra-astar kiydirilgan, lekin qavilmagan koʻrpa.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚОПЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]