qoqimchi
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qo-qim-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Qoqim qilib "davolovchi" tabib. ◆ Bir men oʻzim qoqimchi, Ham emchiman, alaschi, Ber, ber, ber, ber, ber! Hamza . ◆ Bor ekan, yoʻq ekan, qargʻa qoqimchi, chumchuq chaqim-chi ekan. "Ertaklar" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚОҚИМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qoqimchi
этн. знахарь, «лечивший» заклинаниями и постукиваниями (см. qoqim).