qoqimchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-qim-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qoqim qilib "davolovchi" tabib. ◆ Bir men oʻzim qoqimchi, Ham emchiman, alaschi, Ber, ber, ber, ber, ber! Hamza . ◆ Bor ekan, yoʻq ekan, qargʻa qoqimchi, chumchuq chaqim-chi ekan. "Ertaklar" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОҚИМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qoqimchi
этн. знахарь, «лечивший» заклинаниями и постукиваниями (см. qoqim).