qoramagʻiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ra-ma-gʻiz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qorachadan kelgan; qora-toʻr(i), qoracha. ◆ Qoramagʻiz yigit. ◆ Hali uzoq boʻlsa ham, uning oftobda pishgan qoramagʻiz yuzini koʻrib turibman. Sh. Otamurodov, „Koʻngil“ ◆ Boʻyniga katta bir ilonni chirmashtirib olgan.. qoramagʻiz yigit rastaga kirib keldi. Mirmuhsin, „Ona“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРАМАҒИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qoramagʻiz
смуглый; загорелый, загоревший; ◆ qoramagʻizdan kelgan yigit смуглый, загорелый парень.