qorishiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-ri-shiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Aralashib, qorishib ketgan, aralash-quralash. ◆ Kozimning dimogʻiga oʻt-oʻlanlarning bir-biriga qorishiq isi urildi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ Ashm ham, armon ham qorishiq edi bu xoʻrsinishda. M. Mansurov, „Yombi“ .

Qorishiq undosh tlsh. Portlovchi va sir-gʻaluvchi tovushdan tarkib topgan murakkab undosh, maye., s (t+s), ch (t+sh) kabi.

Antonimlari

ҚОРИШИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qorishiq
смешанный, путаный, сбивчивый; ◆ qorishiq fikrlar путаные мысли; ◆ qorishiq undoshlar лингв. слитные согласные.