qorishiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ri-shiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Aralashib, qorishib ketgan, aralash-quralash. ◆ Kozimning dimogʻiga oʻt-oʻlanlarning bir-biriga qorishiq isi urildi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ Ashm ham, armon ham qorishiq edi bu xoʻrsinishda. M. Mansurov, „Yombi“ .
- Qorishiq undosh tlsh. Portlovchi va sir-gʻaluvchi tovushdan tarkib topgan murakkab undosh, maye., s (t+s), ch (t+sh) kabi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРИШИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.