qovjiroq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qov-ji-roq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Qovjiragan, quruqshagan holatli. ◆ Yoʻl kimsasiz, hatto ezma chigirt-kalar ham issiqdan tinkasi qurib, qovjiroq oʻtlar soyasida mudrab qolganga oʻxshaydi. N. Yoqubov, „Boʻsagʻada“ . ◆ U qovjiroq lablarini yalab, hansirab, oldinga chopdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Ekinsiz, jonsiz yotgan qovjiroq yerlari, yaproqlari sargʻaygan daraxtlari hay-ratga soladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Qovjiroq koʻkatlaru daraxtlarning turfa hidi atrofga anqib ketdi. Sh. Xolmirzayev, „Saylanma“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚОВЖИРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

qovjiroq
засохший, увядший, пересохший, ссохшийся; ◆ qovjiroq gul засохший (увядший) цветок; ◆ qovjiroq odam поджарый, сухопарый человек.