qovun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-vun

Etimologiyasi

QOVUN ' qovoqgüllilar oilasiga mansub, hosili yirik, shirin va etli, ichi gʻovak bir yillik poliz oʻsimligi'. Q o v u n g a qarang. Har biri tuyaning kallasiday (Oybek). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli qagʻun tarzida talaffuz qilingan (Devon, I, 388; DS, 406); keyinchalik gʻ undoshi v undoshiga, oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga almashgan: qagʻun > qavun > qâvun. Soʻzlashuv nutqida bu soʻz qâvin tarzida ham talaffuz qilinadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qovoqdoshlar oilasiga mansub, hosili yirik va shirin bir yillik poliz oʻsimligi va uning hosili. ◆ Shirin qovun. Qovun paykali. Qovun sayili. Qovun urugʻi. Bir tilik qovun. n ◆ Bu yil, nima boʻlib, qovun, bir chetiga handalak ekilgan. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Qovunga qarang. Har biri tuyaning kallasiday. Juda sara-langan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Qovun tushirmoq q. tushirmoq. ◆ Oʻz vaqtida tanbeh bermasa, mezbon ikki-uch marta qovun tushirib qoʻyishini yaxshi bilardi. N. Aminov, „Qahqaha“ .

Antonimlari

ҚОВУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Inglizcha: melon
• Fincha : meloni
• Portugalcha: melão
• Vyetnamcha: dưa gang

Ruscha _ru

qovun
дыня; // дынный; ◆ qovun poliz участок, засеянный дынями; ◆ qovun urugʻ(i) дынное семя, дынное семечко; ◆ bemaza qovunning urugʻi koʻp см. ◆ bemaza 1; * qovun sayil коллективная поездка за город с целью поесть дынь.