qulduramoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qul-du-ra-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]"Quldur-quldur" tovush chiqarmoq. ◆ U., bir narsa deganday boʻldi — gapirdimi, ichi qulduradimi — bilib boʻl-madi. A. Qahhor, „Yillar“ . ◆ Qalin lablari bilan chilimni tortdi. Chilimning suvi qulduradi. K. Yashin, „Hamza“ .
- Qorni qulduramoq Qorni ovqat (yemish) talab boʻlmoq. ◆ Qorni qanchalik quldurab turganiga qaramay, bosh egib, qoʻshiqni eshi-taverdi. S. Ahmad, „Yulduz“ . ◆ Bashirjon qovun rastalari oralab ketarkan, yangi chiqqan bodringga koʻzi tushib, qorni qulduradi. N. Aminov, „Qahqaha“ .
24-Oʻzbek tilining izohli lugʻati
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУЛДУРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.