quloqli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-loq-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qulogʻi boʻlgan, qulogʻi bor. ◆ Uch quloqli qozon. Gʻoʻza ikki-uch quloqli boʻlgandayoq kultivatsiya qilinadi. sht ◆ Shu vaqtda kampir ikki quloqli yogʻoch ot yasadi. "Ertaklar" . ◆ Bulardan biri — nimcha poʻstin, quloqli telpak kiygan novcha, juda ham yoʻ-gʻon bir kishi oldinda, Safarov bilan yonma-yon kelar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chirok-lari“ .
2 Gapga, soʻzga kiradigan, qobil. ◆ Quloqli bola.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУЛОҚЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.