Kontent qismiga oʻtish

quloqli

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

qu-loq-li

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Qulogʻi boʻlgan, qulogʻi bor. ◆ Uch quloqli qozon. Gʻoʻza ikki-uch quloqli boʻlgandayoq kultivatsiya qilinadi. sht ◆ Shu vaqtda kampir ikki quloqli yogʻoch ot yasadi. "Ertaklar" . ◆ Bulardan biri — nimcha poʻstin, quloqli telpak kiygan novcha, juda ham yoʻ-gʻon bir kishi oldinda, Safarov bilan yonma-yon kelar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chirok-lari“ .

2 Gapga, soʻzga kiradigan, qobil. ◆ Quloqli bola.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ҚУЛОҚЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

quloqli
1 имеющий уши; ◆ bir quloqli одноухий;
2 имеющий наушники;
3 имеющий ушки.