qumoq-qumoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-moq—qu-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Durda bogʻlab, durda kabi mayda, yumaloq donalarga ajralib turadigan; donador. Qumoq-qumoq asal. Qumoq-qumoq tuproq. m ◆ Toʻqay yerlariga bir-ikki yil sholi ekamiz, shoʻrini rosa yuvib tashlagach, kuzda agʻdarib haydattiramiz, koʻklamda qarabsizki, tuprogʻi qumoq-qumoq boʻlib qoladi. S. Mahkamov, „Dala tongi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУМОҚ-ҚУМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.