qurgʻur
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qur-gʻur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
QURGʻUR yengil koyish, achinish, tahsin kabilarni ifodalovchi soʻz. Bu soʻzlarni h u r gʻ u r kampir ay— tadi, Qoraxonning koʻnglin shodmon etadi ("Alpo-mish ). Bu soʻz eski oʻzbek tilida qurï— feʼlining ' yoʻq boʻl-' maʼnosidan -gʻur qoʻshimchasi bilan hosil qilin-gan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan: qurï— + gʻur = qurïgʻur > qurgʻur.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yengil koyishni bildiradi; qurmagʻur, tushmagur. ◆ Qurgʻur, shaxmatni juda yaxshi oʻynaydi-da! n ◆ Zap ovozi bor-da qurgʻurning! X. Toʻxtaboyev, „Yillar va yoʻl-lar“ . ◆ Har holda esing butun-da, qurgʻur. H. Nazir, „Yonar daryo“ . ◆ Bu gaplarni qurgʻur kam-pir aytadi, Qoraxonning koʻnglin shodmon etadi. "Alpomish" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУРҒУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.