quti
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-ti
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. ^ , 4_k jl - savatcha, xalta-
cha] 1 Qulf-kalitli kichkina sandiqcha. ◆ Yoshlikdan boshlab kelinoyilarining sandiq-larini, qutilarini tintib oʻrgangan Nuri..
kaliti burnida unutilgan bir qutini ochdi. Oybek, Tanlangan asarlar.
2 Xat, gazeta, saylov byulleteni va sh.k. tashlash uchun maxsus yasalgan yashikcha. ◆ Saylov qutisi. 1◆ sh Xat tezda yetib borsin uchun, ertasiga shaharga borib, uni tezyurar poyezd-ning pochta qutisiga solib yuborishdi. O. Yequbov, „Er boshiga ish tushsa“ .
3 Ichiga bir turdagi narsalar joylan-gan yoki joylanadigan har qanday idish, yashik yoki korobka va b. ◆ Gugurt quti. Papiros qutisi. Ikki quti koʻk choy. m ◆ -Akram-ga ikki quti konfet ber, — deb buyruq berardi Otaxon. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Pulemyot buzilmagan, hatto yangi lenta oʻtkazilgan, narida oʻq solinadigan ikkita metall quti ham turibdi. A. Qahhor, „Ol-tin yulduz“ . ◆ Devorda yogʻoch telefon qutisi, burchakda esa telegraf apparati oldida.. bir qiz oʻtirardi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
4 Yigirma gramm pilla qurti urugʻi solingan maxsus qogʻoz korobka va shu urugʻ-dan chiqqan ipak qurti. ◆ Sattorqul bahor-da qari-qartanglarni yigʻib: -Bekordan hamma bezor, hech boʻlmasa bir qutigina qurt tutmaysizlarmi? — dedi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУТИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
quti