quvlik
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]quv-lik
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Quv ekanlik. Uning quvligi-ni hamma biladi. m Lekin quvligi uchun ayblab boʻlmaydi.. shunday katta xujalik-ni eplash uchun ozgina ayyor boʻlish ham kerak. M. M. Dust, Lolazor.
2 Quv odamlarga xos ish, xatti-harakat. ◆ Janglarda botirlikdan koʻra quvlik, mo-hirlik, epchillik ish beradi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ . ◆ Oʻzi oʻlguday toʻgʻrisoʻz, gʻir-romlik, quvlikni bilmasdi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Xafa boʻlmagin-u, ukam, men sendan bunaqa quvlik chiqadi, deb hech oʻylamagan-dim. H. Nazir, „Koʻkterak shabadasi“ .
3 Quv shaxsga xos his-tuygu, xislat va uning ifodasi. Musa akaning quvligi tut-di. "Sharqyulduzi". ◆ Qancha quvlik, shoʻxlik bor edi Rahim akaning koʻzlarida. F. Musajo-nov, „Himmat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУВЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.