quvonchli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-vonch-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Quvonchni ifodalovchi, shodlik va xursandlikni aks ettirgan; shodlik va xursandlik bilan toʻlgan, se-vingan, shod, quvnoq. ◆ Quvonchli tabbasum. Quvonchli yuz. shya Elmurod va uning doʻstlari.. quvonchli, porloq kunlarining qanday oʻta-yotganini sezmasdilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Baxmal qirgʻoqlarni toʻldirib oqdi Baxtiyor elimning quvonchli sasi. Gʻayratiy .

2 Kishiga quvonch bagʻishlaydigan, qu-vonsa, xursand boʻlsa, sevinsa arziydigan. ◆ Quvonchli natija. Quvonchli xabar. shsh Shu vaqt Yuryev batalonining jangchilari uchun yana bir quvonchli hodisa yuz berdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Ana shunday quvonchli kunlar-ning birida toʻsatdan boshimga falokat tushsa boʻladimi! E. Raimov, „Ajab qishloq“ .

Antonimlari

ҚУВОНЧЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

quvonchli
радостный, весёлый; ◆ quvonchliyuz радостное лицо, весёлое лицо; ◆ quvonchli xabar радостное известие.