rahmdnl

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

rahmdnl

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. - koʻngli, di

li rahmga toʻla; shafqatli] Birovga ozor bermaydigan; koʻngli yumshoq, rahmli, shaf-qatli. Rahmdil odam, shsh Ilgari odamlar ancha sodda, rahmdil, moʻmin ekanini, ayniqsa, oʻzining tengdoshlari quvlik — shumliklardan uzoq, insofli, farishtasi bor odamlar ekanini dilidan oʻtkazdi. Mirmuhsin, Meʼmor. Hozir koʻzimga Sulton amaki har vaqtdagi-dan koʻra gʻamxoʻr, rahmdil koʻrinib ketdi. H. Nazir, Yonar daryo. Zohir shayx, ogʻasidek ruhoniy boʻlgani bilan, ogʻasi kabi arzimagan narsaga lovullab ketadigan tajang, jahldor emas, koʻngilchan, rahmdil kishi edi. S. Siyoyev, Yorugʻlik.

Antonimlari

РАҲМДНЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.