raiyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ra-i-yat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. j — poda; qavm; fuqaro-lar, aholi) esk. kt. Biror oʻlka yoki mam-lakatda yashovchi xalq, fuqaro. ◆ Hukmdor qan-chalik oqil va odil boʻlsa, raiyat, ulamo, fuzalo ham haqgoʻylikka yuz tutgay. M. Mahmudov, „Mangu kuy izlab“ . ◆ Yigʻilgan raiyat pichirlab gaplashar, hammaning chehrasida qandaydir tahlika va taraddud muhrlangan, goʻyo hozir yomon, mudhish voqea sodir boʻlgusi edi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo“ . ◆ Xon hali ichki oʻrdadan chiqmagan, hamma raiyat janobi oliyni kutib, muhtasham darvozaga koʻz tikkan edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Antonimlari

РАИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

raiyat
уст. подданные.