raqqos
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
raq-qos
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — oʻyinga, raqsga tu-
shuvchi] Raqsga tushuvchi sanʼatkor erkak; oʻyinchi. ◆ Zangiota sayridagi bazmda nogʻora va childirma avjga chiqqan, surnaylar chi-yillagan, oʻrtada yosh raqqoslar oʻyin tushib turar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush uri-nishlari“ . ◆ Koʻrib raqqoslar hayratda qoldi, Adashdi raqsidan, hatto uyaldi. Habibiy, „Devon“ . ◆ Samandar — aktyor, soʻzustasi, raqqos va xonanda. Gazetadan ._
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАҚҚОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.