raqqos
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]raq-qos
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — oʻyinga, raqsga tu-
shuvchi] Raqsga tushuvchi sanʼatkor erkak; oʻyinchi. ◆ Zangiota sayridagi bazmda nogʻora va childirma avjga chiqqan, surnaylar chi-yillagan, oʻrtada yosh raqqoslar oʻyin tushib turar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush uri-nishlari“ . ◆ Koʻrib raqqoslar hayratda qoldi, Adashdi raqsidan, hatto uyaldi. Habibiy, „Devon“ . ◆ Samandar — aktyor, soʻzustasi, raqqos va xonanda. Gazetadan ._
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РАҚҚОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.