rashk
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]rashk
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\f. ■ < .* j — qizgʻanish; kunchilik; koʻra olmaslik; raqiblik
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yaxshi kurgan kishisini birovdan qizgʻanish, kunchilik. ◆ Sevgi bor yerda rashk bor. Maqol . ◆ sht Koʻksim-da yana yurakni oʻrtovchi rashk a/shnga oldi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Sen deysan, dilim pok, rashkdan yiroqman. Sen unding, men esa hanuz tuproqman. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
2 Koʻrolmaslik, gʻashlik, hasad. /◆ Kanizak:] Bilaman, musobaqadosh ikki kishidan biri-ning yutugʻi ikkinchisining rashkini emas, havasini, gʻayratini keltirishi kerak. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Odamning ikki dushmani boʻlsa, bittasi — rashk, ik-kinchisi esa oʻzini idora qila olmaslik. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РАШК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
rashk
1 ревность; ◆ sevgi bor yerda rashk bor посл. где любовь, там и ревность;
2 зависть; ◆ rashk qiladi или ◆ rashki keladi 1) он ревнует; 2) он завидует; ◆ Otimning qanotiga yuguruk bulutlar rashk qiladi (Ойбек, «Навоий») Резвости моего скакуна завидуют быстрые облака; ◆ rashkini keltirmoq 1) вызывать ревность; 2) вызывать зависть.