rashkli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rashk-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sevgilisi, yori yoki yaxshi kurgan kishisini hech kimga ishonmaydigan, qizgʻanchiq, kunchi. U ◆ juda rashkli edi.
2 Hasad qiladigan, koʻrolmaydigan; ha-sadchi. ◆ Rashkli odam. Rashkli ish sindirar tish. Maqol .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАШКЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
rashkli
1 ревнивый;
2 завистливый.