ravoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ra-voq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. Jljj — peshtoq, peshayvon; yopiq yoʻlak; bezakdor chodir
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bhhohhhi; old tomondagi, peshtoq va ustunlar bilan beza-tilgan qismi. ◆ Boqqa kirilgandan keyin toʻgʻ-ridagi yangi oʻrdaning darvozasi, muhtasham.. toq va ravoqlar koʻzni qamashtirar.. edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Peshayvon pesh-toqidan, Toqilar ravoqidan Chirt uzildi bir uya. T. Toʻla, „Asarlar“ .
2 Hashamatli bino; saroy, qasr. ◆ Oʻzganing toqu ravoqidan oʻzingning ayvoning yaxshi. Maqol . ◆ -"Mening davlatim xonlarning davlatidan kam emas", deb qiziga yaxshi joy-lardan arku ravoq qilib, chiroyli qizlardan qirq kanizak qilib berdi, — dedi Oqishboy. Usmon baxshi Mamat oʻgʻli, Boʻtakoʻz.
3 bnk. Tokcha va toqning mehrob shaklida birlashgan yuqori qismi.
4 Hovli yoki bogʻ oʻrtasida tepasi yopiq qilib taxtadan ishlangan oynaband uy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАВОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.