rax
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rax
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — kertik (kertma) belgi;
darz, yoriq; tirqish] 1 ayn. raxt 1.
2 Eshik, devor va sh.k. larning burchagi, qirrasi, zihi. Pax chiqarmoq. n ◆ Muqaddam ayvon derazasining muzdek qirrador raxiga peshonasini bosdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Gavhar bu gati yozishni ham, yoz-maslikni ham bilmay, tirsaklari bilan stol raxiga tayanganicha, uzoq oʻtirib qoldi. U. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Derazang raxida yorongul oʻsar. Men seni sogʻindim. X. Davron . ◆ Poshsha xola ayvon raxidan ikki boʻz surp olib keldi, yerga yozdi.. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
3 s.t. koʻchma Kiyim-kechak qirrasi. ◆ Raxi chiqsin, deb matras tagiga yozib qoʻygan shi-mini olib kiydi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . Tilla sochini jayraning sixidek tikkay-tirib taragan, yengi shimariq oq koʻylak, ra-xi qiyshiq shimda. E. Aʼzamov, Javob.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАХ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.