riyokorlik
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ri-yo-kor-lik
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]RIYOKORLIK q. riyokor
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Munofikdik bilan shugʻullanish, munofiqona xatti-harakat, ikkiyuzlamalik. Riyokorlik qilmoq. shsh Na-hotki u [Eson bobo
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ riyokorlik qilib, mil-tiqni yoʻqoldiga chiqarsa? [deb oʻyladi Nu-rillo] S. Yunusov, „Kutilmagan xazina“ . ◆ Mo-mang riyokorlik bilan otamning koʻp pulini oldi. "Gulixiromon" .
2 Savobli, ezgu ishlarni, xususan xayr-ehsonni odamlar koʻrib maqtasin, deb man-manlik bilan amalga oshirish. ◆ Salqin xona ichida oʻtirgan ustalarning birontasi ham Boysunqur yonida Ahmad Chalabiyning riyokorlik bilan aytayotgan gaplariga javob ta-riqasida biron soʻz aytisha olmadi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РИЁКОРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
riyokorlik
лицемерие, притворство; двуличие; ханжество; ◆ riyokorlik bilan лицемерно.