ruhiya
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ru-hi-ya
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. "S*.jj — ruhiy holat, kay-fiyat
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1: ahvoli ruhiya esk. kt. q. ahvol. ◆ Birovning ahvoli ruhiyasiga qarab ish qilmoq. shya U qoʻrxonaga bu yil qancha miltiq, toʻp, oʻq-dori keltirganini aytdi, rus harbiylari-ning ahvoli ruhiyasi, oʻqitish usullari, qurol-aslahalarining qayerda, qay tarzda saqla-nayotganini bildirdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Donolar shunday, odamni bir koʻrishdayoq uning ahvoli ruhiyasini bilishadi. S. Nurov, „Narvoy“ .
2 Tashqi koʻrinish, qiyofa, avzo. ◆ Yana oʻn minutlar oʻtar-oʻtmas katta zal zinapoyasida Hafiza paydo boʻldi. Hammadan avval unga Umid tikildi, ammo uning ruhiyasidan hech nimani payqamadi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РУҲИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
ruhiya:
◆ ahvoli ruhiya душевное состояние, настроение.