ruhiya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ru-hi-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. "S*.jj — ruhiy holat, kay-fiyat
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1: ahvoli ruhiya esk. kt. q. ahvol. ◆ Birovning ahvoli ruhiyasiga qarab ish qilmoq. shya U qoʻrxonaga bu yil qancha miltiq, toʻp, oʻq-dori keltirganini aytdi, rus harbiylari-ning ahvoli ruhiyasi, oʻqitish usullari, qurol-aslahalarining qayerda, qay tarzda saqla-nayotganini bildirdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Donolar shunday, odamni bir koʻrishdayoq uning ahvoli ruhiyasini bilishadi. S. Nurov, „Narvoy“ .
2 Tashqi koʻrinish, qiyofa, avzo. ◆ Yana oʻn minutlar oʻtar-oʻtmas katta zal zinapoyasida Hafiza paydo boʻldi. Hammadan avval unga Umid tikildi, ammo uning ruhiyasidan hech nimani payqamadi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РУҲИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ruhiya:
◆ ahvoli ruhiya душевное состояние, настроение.