sababchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sa-bab-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Biror ish, voqea-hodisa yoki holatning yuzaga kelishiga, sodir boʻlishi-ga sabab boʻlgan kimsa, narsa, omil; sabab-kor. ◆ -Bugungi kechamiz sababchilari boʻlmish kelin va kuyovning har ikkalasi zavodimiz ishchilari boʻladi, — dedi notiq gʻurur bilan. "Yoshlik". ◆ -Yanglish soʻzlaysiz, onajon, —dedi Kumush, — siz dunyoda turishga loyiq edingiz, lekin sizning dunyodan toʻyishingizga sababchi men edim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Qah-qahaning sababchisi boʻlgan toʻtiqush goʻyo gʻo-libona hammaga qaragandek edi. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]САБАБЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.