safdosh
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]saf-dosh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Harbiy xizmatda birga, bir safda boʻlgan kishilar. ◆ Jangchilar yangi safdoshlarini oʻrab olishdi. I. Rahim, „Chin muhabbat.“ ,
2. Bir sohada yoki bir tashkilot safida birgalikda ish olib boruvchi kishilar. ◆ Ber qoʻlingni, dilkash safdoshim, Boʻlur oyga yetgudek boshim. H. Poʻlat, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Qalamkash safdoshlar, gazetxonlar.. fan, madaniyat arboblari yubilyar gazetani qizgʻin muborakbod qildilar. Gazetadan.
3. Tengqur, tengdosh. ◆ Ustod Qavomning bu feʼlini safdoshlari bilsalar ham, bilmaslikka.. olishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]САФДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
safdosh
соратник, сподвижник.