safdosh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
saf-dosh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Harbiy xizmatda birga, bir safda boʻlgan kishilar. Jangchilar yangi saf-doshlarini oʻrab olishdi. I. Rahim, Chin mu-habbat.
2 Bir sohada yoki bir tashkilot safida birgalikda ish olib boruvchi kishilar. ◆ Ber qoʻlingni, dilkash safdoshim, Boʻlur oyga yet-gudek boshim. H. Poʻlat, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Qalamkash safdoshlar, gazetxonlar.. fan, madaniyat arboblari yubilyar gazetani qizgʻin muborakbod qildilar. Gazetadan .
3 Tengqur, tengdosh. ◆ Ustod Qavomning bu feʼlini safdoshlari bilsalar ham, bilmas-likka.. olishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САФДОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
safdosh
соратник, сподвижник.