sahroyi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sah-ro-yi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – sahroga tegishli, sahroda boʻladigan;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Sahroda yashaydigan. ◆ Sahroyi xalqning qishlovlariga ot qoʻyib, minglab qoʻylarni oʻlja haydashni sevadi. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Sahroyimoʻgʻul ashʼor tinglashdan qochdi! — dedi kulib Sultonmurod. Oybek, „Navoiy.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]САҲРОЙИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
sahroyi
1 степной; // степняк, кочевник, житель пустыни; ◆ sahroyi xalq степной, народ, кочевни; ◆ Sen oʻzbek ekansan - yurgan sahroyi («Равшан») Ты, оказывается, узбек, бродячий степняк;
2 перен. деревенщина, ◆ sahroyi-gul простак-деревенщина; Saxroyi bolalar shumlikni bilmaydi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Деревенские парни простодушны, бесхитростны.