salqin
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sal-qin
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Iliqdan pastroq orombaxsh havo harorati. ◆ Bugun havo salqin. m Tun salkinini nogoh his etib, U uygʻonib ketdi tong oldi. X. Davron, Bolalikning ovozi. ◆ Quduk tubidan urayotgan salqin xush yoqib, Otamurod birpas oʻtirgan boʻldi. M. Mansurov, „Gʻmbi“ .
- Salqin tushmoq Havo harorati pasaymoq. Bozorov izvoshga oʻtirib, dalaga joʻnadi. Dashtga kechki salkin tushib qolgan edi. I. Rahim, Chin muhabbat.
2 Serdaraxt, sersoya, quyosh nuri tush-maydigan, tevarak-atrofga nisbatan sovuq-roq joy. Salkin joy. Kun qiziy boshla-gach, Avaz eshikka sardoʻz bogʻlab, Polvonyop boʻyidagi oʻsha salkin oromxonaga ravona boʻldi. S. Siyoyev, Yorugʻlik. Ikki chetiga sarv-lar va shamshodlar ekilgan salkin xiyobonlar-da hech kimsa koʻrinmaydi. M. Mahmudov, Mangu kuy izlab.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]САЛҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
salqin
прохлада; прохладное, тенистое место; // прохладный; свежий; ◆ salqin havo прохладный воздух; ◆ bugun havo salqin сегодня прохладно, свежо; ◆ salqin tushib qoldi похолодало; посвежело; ◆ ular daraxt ostida, salqinda oʻtirishardi они сидели под деревом в холодке; ◆ kechki salqin вечерняя прохлада; ◆ yoz kechasining yoqimli salqini приятная свежесть летнего вечера.