saman

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-man

Etimologiyasi

SAMAN Bu ot asli samand tovush tarkibiga ega boʻlib (ПРС, 291; ТжРС, 338), 'zotli chopkir ot' maʼnosini anglatadi; bunday zotli chopkir ot har xil, koʻpincha madla rangli boʻladi (OʻTIL, II, 16).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — sariqqa moyil

rangli ot] 1 Och malla, sargʻish, somonrang (otning tusi haqida). ◆ Oʻrtadagi yuk ma-shinasida saman toycha. Ikki qulogʻining oʻrtasida jigʻa, ustida qizil baxmal yopiq. S. Nurov, «Narvoy» . ◆ Saman qashqa esa soy ichida qirgʻoqqa tiralib olgan. I. Shamsharov, «Toshqin» .

2 Shu tusdagi ot. ◆ Jilovdor nariroqda oʻtlab yurgan samanni olib kelib, uzangisini amirga toʻgʻriladi. M. Mahmudov, «Mangu kuy izlab» .

Antonimlari

САМАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

saman
буланый, саврасый; ◆ saman ot буланая (саврасая) лошадь.

Turkcha (tr)

saman

somon