samimiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-mi-miy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[ a. — toza, asl;

haqiqiy] 1 Sidqidillik bilan, chin qalb-dan, yurakdan qilingan, aytilgan; yurak-dan, dildan chiqqan. ◆ Lekin Mashrab Mastu-raning gaplaridan emas, uning ovozidagi gʻururdan, bolalarga xos samimiy quvonchdan jilmaydi. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Elmurod kampirning samimiy muomalasini koʻrib: -Salomat boʻling, onajon, — dedi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Samimiyat bilan ish tutuvchi, sof-koʻngil; pok, toza. ◆ Samimiy odam, n ◆ Sherali bu sodda, samimiy qizning bolalardek xat-ti-harakatini koʻrib taajjublandi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Unsinning yuragi, akasining yuragi kabi, Gulnorga nisbatan toza ham samimiy. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

САМИМИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

samimiy
исренний; задушевный, сердечный; отзывчивый; // искренно, задушевно, сердечно, отзывчиво; ◆ samimiy suhbat uzoq davom etdi задушевная беседа продолжалась долго; ◆ ochiq koʻngilli samimiy xotin добродушная отзывчивая женщина; ◆ samimiy salomlashmoq сердечно поздороваться; ◆ samimiy tashakkur bildirmoq выражать искреннюю благодарность.