samimiy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-mi-miy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ a. — toza, asl;
haqiqiy] 1 Sidqidillik bilan, chin qalb-dan, yurakdan qilingan, aytilgan; yurak-dan, dildan chiqqan. ◆ Lekin Mashrab Mastu-raning gaplaridan emas, uning ovozidagi gʻururdan, bolalarga xos samimiy quvonchdan jilmaydi. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ . ◆ Elmurod kampirning samimiy muomalasini koʻrib: -Salomat boʻling, onajon, — dedi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Samimiyat bilan ish tutuvchi, sof-koʻngil; pok, toza. ◆ Samimiy odam, n ◆ Sherali bu sodda, samimiy qizning bolalardek xat-ti-harakatini koʻrib taajjublandi. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Unsinning yuragi, akasining yuragi kabi, Gulnorga nisbatan toza ham samimiy. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САМИМИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
samimiy
исренний; задушевный, сердечный; отзывчивый; // искренно, задушевно, сердечно, отзывчиво; ◆ samimiy suhbat uzoq davom etdi задушевная беседа продолжалась долго; ◆ ochiq koʻngilli samimiy xotin добродушная отзывчивая женщина; ◆ samimiy salomlashmoq сердечно поздороваться; ◆ samimiy tashakkur bildirmoq выражать искреннюю благодарность.