sara

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-ra

Etimologiyasi

SARA Bu sifat ПРСda \sarä\ (257) va [sare] (284) shakllarida, ТжРСda sara (343) va sora (364) shakllarida keltirilgan; oʻzbek tiliga tojikcha sara shakli olingan boʻlib, 'toza', 'hech narsd aralashmagan', 'eng yaxshi' maʼnolarini anglatadi (OʻTIL, II, 21).    ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — toza, aralashmasiz; oliy,

yuqori sifatli; tanlangan, eng yaxshi] Eng yaxshi, aʼlo, sarxil, tanlangan. ◆ Sara urugʻ — boʻliq hosil. Maqol . ◆ Uzumning sarasin it yeydi, Olmaning sarasin qurt yeydi. Makol . n ◆ Ot chopsa, gumburlar togʻning darasi, Urushda bilinar mardning sarasi. "Alpomish" . ◆ Toʻplamga shoirning eng sara masallari tan-lab kiritilgan. Gazetadan . ◆ Birinchi va ikkinchi guruhlar yasogʻlik uylarda oʻtirishadi. Ovqatlarning sarasi ularga tortiladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

САРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Yoqutcha: бастыҥ

Ruscha _ru

sara
1 отборный, лучший, наилучший; избранный; ◆ ovqatlarning sarasi лучшие из блюд; ◆ maydonda bilinar mardning sarasi погов, лучший из храбрецов узнаётся на поле боя;
2 Сара (имя собств. женское).