sarafroz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-raf-roz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SARAFROZ Bu sifat tojik tilida 'bosh' maʼnosini anglatadigan sar otiga (ТжРС, 341) 'koʻtar-' maʼnosini anglatadigan afrixtan feʼlining afroz hozirgi zamon asosini (ТжРС, 35) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, boshni koʻtarish' maʼnosini, koʻchma maʼnoda 'martabaga erishtirish', 'izzat-hurmat koʻrsatish' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 21).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — boshi yuqori
koʻtarilgan; magʻrur, gʻurur-iftixorli] Biror martabaga koʻtarilgan, biror inʼom bilan taqdirlangan, eʼzoz va eʼtiborga lo-yiqetilgan; xursand, shod. ◆ Sarafroz qilmoq (aylamoq). yash Qadami muboraklari bilan bizni sarafroz ayladilar. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Ustoz quyosh kabi oʻz yulduzlarin Nuri ziyo bilan etar sarafroz. M. Abdura-sulov . ◆ - Maqsadimizni ravshan qilib aytsak, bizni farmoni humoyun bilan sarafroz qil-sangiz, — dedi Navoiy podshoga. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САРАФРОЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sarafroz
книжн. радостный; обрадованный, осчастливленный; удостоенный; ◆ sarafroz qilmoq обрадовать, осчастливить; удостоить (милости).