sarlavha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sar-lav-ha

Etimologiyasi

SARLAVHA Bu ot tojik tilida 'bosh' maʼnosini anglatadigan sar oti bilan (ТжРС, 341) 'taxtacha', 'koʻrinish' maʼnolarini anglatadigan arabcha pavha otidan (АРС, 733) tuzilgan boʻlib, 'asarga, uning qismlariga qoʻyiladigan nom' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 23).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. + a. >1>-^ ^— kitobda lavha bezak; titul varagʻi; epigraf

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kitob, asar, maqola va shu kabilarning yoki ularning ayrim qismlarining nomini ifodalovchi soʻz yoki jumla. ◆ Sarlavha qoʻymoq. sht Ahmedov sahifadagi materiallarni koʻzdan kechirgach, umumiy sarlavhani tovush chiqarib oʻqidi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Ahmad ocherk-ning sarlavhasiga va avtoriga qaradi. F. Musajonov, „Himmat“ .

2 esk. ayn. peshlavha. ◆ Qishloqqa kirar yoʻl-da Mana katta darvoza. Darvozaga yozilgan "Kolxoz" degan sarlavha. 3. Diyor .

Sinonimlari

Soʻzboshi

Antonimlari

САРЛАВҲА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.