sarpoychan
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sar-poy-chan
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Yalang oyoq; oyoqqa paypoq kiymay yoki paytava oʻramay poyabzalni oʻzini kiygan holda. Qizil paranjisini chim-matsiz boshiga tashlab, eski kavushini sar-poychan sudrab olgan Xolniso eshikdan kirib keldi. A. Muxtor, Opa-singillar. ◆ Kuz kirib, havo ancha salqinlaganiga qaramay, Teshaboy tashqarida yaktakchan, sarpoychan yurgan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]САРПОЙЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.