sarpoychan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sar-poy-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yalang oyoq; oyoqqa paypoq kiymay yoki paytava oʻramay poyabzalni oʻzini kiygan holda. Qizil paranjisini chim-matsiz boshiga tashlab, eski kavushini sar-poychan sudrab olgan Xolniso eshikdan kirib keldi. A. Muxtor, Opa-singillar. ◆ Kuz kirib, havo ancha salqinlaganiga qaramay, Teshaboy tashqarida yaktakchan, sarpoychan yurgan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САРПОЙЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.