savodli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-vod-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻqish-yozishni biladigan, savodi bor. ◆ Hamza bolalarninggina emaye, kattalarning ham savodli boʻlishini istar-di. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Men sizni oʻqitib, savodingizni chiqarib qoʻyaman. Siz yurtingizga savodli boʻlib bora siz. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Bilimli, maʼlumotli; koʻp oʻqigan, mustaqil fikrlovchi. ◆ Onam diniy-dunyoviy kitoblarni oʻqigan, savodli, nihoyatda sabrli, mehru oqibatsh ayol boʻlgan. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ . ◆ Savodli oʻz haqini ta-nigan boʻladi, binobarin, u ni aldash oson boʻl-maydi. K. Yashin, „Hamza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САВОДЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.