savq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
savq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. - bozor; mashinani bosh-
qarish; undash, qoʻzgʻatish; mayl, xohish]: savki tabiiy Ichki his-tuygʻu, sezgi; mayl; intuitsiya. ◆ Nuh binni Mansur savqi tabiiy bilan oʻz huzurida ulugʻ isteʼdod egasi boʻlgan bir hakim oʻtirganini payqadi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Bir-biriga oʻxshash koʻ-chalarda boshi aylanadi, ixtiyorini savqi tabiiysiga topshiradi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Anvar Soliyev nihoyat tergov uchun jiddiy koʻrgazma chiqayotganini oʻziga xos savqi tabiiy ila his qildi. A. Ibodinov, „"Latofat" doʻkonidagi qatl“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САВҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
savq
книжн. чувство; побуждение; ◆ savqi tabiiy естественное чувство; инстинкт.