saxovatli
Jump to navigation
Jump to search
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-xo-vat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Saxovatini ayamaydigan, saxiy; hotamtoy, himmatli. ◆ Saxovatli odam. n ◆ Feli keng, saxovatli, mehmondoʻst oʻz-beklarning dongʻi hamma yoqqa ketgan. Mir-muhsin, «Umid» .
2 koʻchma ayn. saxiy 2. ◆ Saxovatli Fargʻona bogʻlarida pishiqchilik boshlandi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САХОВАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.