sermulozamat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ser-mu-lo-za-mat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Mulozamatni, takallufni oʻrniga qoʻyadigan; gʻoyat mulozamatli. ◆ Sermulozamat odam, m ◆ Oʻsha paytlardayoq Maʼsumalarning eshigini sermulozamat, chaqqon, gapdon kampirlar — sovchilar cherta boshlagan edi. "Sharq yulduzi" . ◆ Ahmad sermulozamat, uzundan-uzoq xayrlashishni yoq-tirmasdi, sabr bilan iltifotlarning tu-gashini kutdi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Qandaydir sermulozamat yigitlar kelib, Ochil buva bilan salomlashishdi. A. Muxtor, „Chinor“ .

Antonimlari

СЕРМУЛОЗАМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sermulozamat
церемонный, изысканно любезный, обходительный.