sermulozamat
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ser-mu-lo-za-mat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Mulozamatni, takallufni oʻrniga qoʻyadigan; gʻoyat mulozamatli. ◆ Sermulozamat odam, m ◆ Oʻsha paytlardayoq Maʼsumalarning eshigini sermulozamat, chaqqon, gapdon kampirlar — sovchilar cherta boshlagan edi. "Sharq yulduzi" . ◆ Ahmad sermulozamat, uzundan-uzoq xayrlashishni yoq-tirmasdi, sabr bilan iltifotlarning tu-gashini kutdi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Qandaydir sermulozamat yigitlar kelib, Ochil buva bilan salomlashishdi. A. Muxtor, „Chinor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СЕРМУЛОЗАМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
sermulozamat
церемонный, изысканно любезный, обходительный.