sertuk
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ser-tuk
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tuki koʻp, hurpaygan, pati qalin (gilam, mato, roʻmol, shuningdek, ayrim mevalar haqida). ◆ Bogʻ koʻchalardan asta oʻtib borardik, oyoq ostida bilq-bilq issiq tuproq, oʻrkachli paxsa devorlardan sertuk oltin shaftolilar osilib yotardi. Mirmuhsin, „Umid“ .
2 Tukli, jun bosgan. ◆ Alioxun oʻrnidan turib, keng, sertuk koʻkragini qavartib ke-rishdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СЕРТУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.